Elk exemplaar wordt inmiddels weer gekoesterd als een geschiedkundig relikwie, aldus directeur Harrie Wolters van het archeologische museum in Borger. Want hoe anders verging het deze prehistorische grafkamers in de voorbije decennia. Er was toen nauwelijks nog iemand die er zich om bekommerde, stelt hij. Op sommige plekken werden ze zowaar zonder pardon gesloopt en afgevoerd, bijvoorbeeld in Twente.

Volgens hem is het een trend van het afgelopen decennium dat Drentenaren de stenenstapels weer omarmen. „Het is een heel raar fenomeen dat in de afgelopen tien jaar opeens overal hunebedden opduiken”, zegt Wolters in de Telegraaf. „We zagen de ene na de andere op-ploppen. De toerist vraagt dan soms ’ja, ik heb een hunebed gezien’. Dat was daar en daar. Ik dacht dan weer ’dat kan helemaal niet’. Dan was er dus eentje gebouwd.”